اگر نماز تنها چیزی است که انسان را از گناه و فساد باز می دارد پس چرا با وجود اینکه برخی از افراد نماز میخوانند اما باز مرتکب گناه می شوند.- این سؤال و شبهه را با دو روایت پاسخ می دهیم.

1. روایت شده که جوانی پشت سر پیغمبر اکرم (ص) نماز می خواند و معصیت کار هم بود. پیغمبر اکرم (ص) عرض کردند: زود است که نماز او را از معاصی و گناه باز دارد در مدت کوتاهی توفیق توبه یافت و معاصی را ترک نمود. (منهج الصادقین، ج7، ص 199)

پس از این روایت نتیجه می گیریم که هر کسی که اهل نماز است. دلیل بر این نمی شود که این نماز به سرعت آن فرد را فردی سالم سازد، شاید زمان ببرد.

روابت دوم:

امام صادق (ع) می فرمایند هر که می خواهد بداند که نمازش قبول شده یا نه به معاصی خود نظر کند همان مقداری که از معاصی صرفه نظر می کند، همان مقدار نمازش قبول است. (منهج الصادقین، ج 7، ص 199)

و همچنین از این روایت نتیجه می شود که شرط برطرف شدن گناهان و صرفه کردن از گناهان قبول شدن نماز است.

«یک داستان در باب اهمیت نماز»

حضرت علی (ع) بر جمعی وارد شد و از آنها سؤال فرمود که آیا می دانید امید بخش ترین آیه قرآن کدام است؟ هر کس به فراخور حال خویش آیه ای را عنوان کرد.

بعد از اینکه حضرت نظرات آنان را شنیدند، فرمودند: از حبیبم رسول خدا (ص) شنیدم که فرمود: امید بخش ترین آیه این است: «و أقِمِ الصَّلاة طَرَفیِ النَّهارِ و زُلفاً مِنَ الّیلِ إنَّ الحسنات یذهبنَ السَّیئاتِ». (هود. آیه 115)

سپس پیامبر (ص) ادامه دادند یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که انسان برای نماز وضو بگیرد، گناهانش ریخته می شود، و زمانی که رو به قبله کند، پاک می شود. یا علی! مَثَل اقامه کننده نمازهای روزانه، مثل کسی است که هر روز 5 مرتبه در نهر آبی که جلوی منزل اوست خود را شستشو کند. تفاسیر مجمع البیان و کنز الدقائق)

«ترک نماز»

پیامبر اکرم (ص): ما بَینَ اَلمّسلِمِ وَ بینَ اَن یَکفّر ألّا اَن یَترُک الصَّلاه الفرضیَهَ مُعتَعَمِّداً و اَو یَتهاونَ بِها فَلا یُصَلیها» (بحار الأنوار، ج 82، ص 612)

فاصله ای بین مسلمانی و کفر نیست جز آنکه نماز واجب را از روی عمد ترک کند یا در انجام آن سستی نماید و نماز نخواند.

«نخستین سؤال در قیامت»

در منابع اسلامی (احادیث و روایات) به یک اولویت بندی در ترتیب رسیدگی به پرونده اعمال انسان ها در قیامت اشاره شده است. نماز، نه تنها به عنوان نخستین عمل در قیامت مورد بررسی قرار می گیرد بلکه شرط رسیدگی به سایر اعمال، سلامیت پرونده غازات.

امام باقر (ع) می فرمایند:

إنَّ اَوَّلَ ما یُحاسَبُ بِهِ العَبُدَ الصَّلاه، فَاِن قُبِلَتُ قُبِلَ ما سِواها و إن رُدُّت رُدَّ ما سِواها (3) (بحار الأانوار، ج 83، ص 25)

نخستین عملی که مورد محاسبه قرار می گیرد نماز است، پس اگر نماز قبول شد، بقیه اعمال پذیرفته می شود و اگر نماز رد شد بقیه اعمال رد می شود.

در روایت دیگری حضرت علی (ع) می فرماید:

أنَّ کُلَّ شیءً تَبَعُ لِصَلاتِک: همه چیز (همه اعمال) تابع نماز است. (بحار الأنوار، ج 80/ ص 21)

تهیه و تنظیم : آقای محسن تمدن