آیت الله العظمی بروجردی از مراجع بزرگ تا پایان عمر ، چشمانش خوب میدید و به عینک نیاز نداشت. آن بزرگوار روزی راز این امر را چنین بیان فرمودند: "من در بروجرد چشم درد سختی داشتم که از معالجه آن نتیجه ای نگرفتم. همه پزشکان بروجرد از مداوای آن مایوس شده بودند.روز عاشورا ، دستجات سینه زنی ، طبق مامول به منزل ما می آمدند. من در حالی که هیات عزادار را مینگرستم و اشک میریختم و از ناحیه درد چشم نیز ناراحت بودم ، گویا به دلم الهام شد که کمی از گلی را که عزاداران به مناسبت عاشورای حسینی به سر و صورت مالیده اند ، بردارم و به چشمم بمالم.
در همان لحظه ای که این کار را کردم احساس آرامش نمودم و به طور کلی درد چشمم رفع شد و دیگر به عینک محتاج نشدم. بعد ها در چشم خود نور و جلایی یافتم که خطوط بسیار ریز را نیز میدیدم.
حدیث عشق : 115
آقاحسین
